Μισή καρδιά

Για τα κομμάτια της καρδιάς
που τόσο άνετα μου πήρες
ήθελα να 'ξερα μετράς
κι εσύ τον πόνο σου με μπύρες;

Κι αν μοναχά εγώ υποφέρω
είν' που η καρδιά είναι μισή
και την υπόλοιπη θα φέρω
γιατί δεν ξέρει να μισεί.

Κι αφού δικιά σου θα 'ναι τώρα
για σένα μόνο θα χτυπά
να σε γλιτώνει από τη μπόρα
κι ας μην τη θες εσύ μετά...

Το τέλος

Μετά από σένα
περιπλανιέμαι συχνά
σαν πεινασμένο σκυλί
σ' αδέσποτους δρόμους
κάτι ψάχνω να βρω
τι όμως, δεν ξέρω...
Γυρίζω τις νύχτες
πίσω το χρόνο
και κάπου εκεί μέσα
εσένα ζητώ
ή μήπως εμένα;
αυτό τ' αγνοώ.
Πονάει η ψυχή μου
που δεν εισ' εδώ
μα όσο κι αν ψάχνω
αδίκως, το ξέρω
δε θα μπορέσω και πάλι
ξανά να σε δώ
κι ανήμπορη πάλι
σέρνομαι
ως το τέλος...